ทางไปเปรต-อสุรกาย
ทางไปเปรตอสุรกายนี้ มีโลภะเป็นทาง แต่ต้องเป็นโลภะ ที่ประกอบด้วยมิจฉาทิฏฐิ มีความเห็นผิด กระทำทุจริต ด้วยการทำโจรกรรม ปล้นสะดม ประพฤติผิดในกาม (มีชู้) และพูดโกหก หลอกลวง ต้มตุ๋นต่างๆ เป็นต้น แต่ถ้าเป็นความอยากได้สามัญธรรมดาแล้วกระทำสุจริต พากเพียรพยายาม หาทรัพย์ในทางที่ชอบ ไม่เป็นเหตุให้ไปเกิดเป็นเปรต อสุรกาย ความอยากได้ไม่ถึงกับ เห็นผิดหรือกระทำทุจริตนี้ เป็นเพียงให้ทุกข์ๆยากๆ ทะเยอทะยานมักใหญ่ใฝ่สูงอยู่ในโลกนี้เท่านั้น หรือบางทีวิบากแห่งกรรมนั้น ก็ตามสนองให้ไปเกิดเป็นคนยากจนต่อไปในชาติหน้าก็ได้ เรียกคนที่มีโลภะมากนี้ว่า มนุสฺสเปโต ตัวเป็นมนุษย์ แต่ใจเป็นเปรต
ภูมิแห่งเปรตและอสุรกายนั้น เป็นภูมิที่หิวกระหายทรมานอยู่ตลอดเวลา และไม่กล้าปรากฏกาย หลบๆ ซ่อนๆ อยู่ในภูมินั้นตลอดกัป ตลอดกัลป์ จนกว่าจะสิ้นวิบากกรรมที่ตนได้ทำไว้ความจริงคนที่มีความโลภจิตนั้น ย่อมมากไปด้วยความหิวกระหาย จมอยู่ด้วยความคิดว่า ไม่มี ๆ
ดังนั้น จึงเป็นคนมากไปด้วยความไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ อันเป็นเหตุให้ทำทุจริต มีประการต่างๆครั้นเมื่อจวนจะสิ้นชีวิต จึงได้ปรากฏทุจริตกรรมที่ตนได้กระทำมา มีอทินนาทาน กาเมสุมิจฉาจาร หรือมุสาวาท เป็นต้น
บางทีได้ปรากฏเป็นกรรมนิมิต เครื่องหมายแห่งการขโมย หรือเครื่องหมายที่เป็นชู้สาว หรือโกหก หลอกลวง ปรากฏขึ้นมาเป็นอารมณ์ บางทีก็ได้ปรากฏเป็นคตินิมิต เห็นเป็นโคลนตมริมแม่น้ำลำคลองหรือชายป่า ถ้าขาดใจตายลงไปในขณะนั้น ก็จะไปเกิดในภพภูมิแห่งเปรตและอสุรกาย ตามผลแห่งวิบากกรรมที่ตามสนองนั้น แล้วยังมีเศษแห่งบาปที่เหลืออยู่นั้นให้ไปเกิดเป็นสัตว์ดิรัจฉานได้อีก
พ้นจากภูมิแห่งสัตว์ดิรัจฉานแล้ววิบากแห่งบาปนั้นก็ตาม สนองให้เกิดเป็นคนยากจนอนาถา เป็นคนเข็ญใจ สิ่งอัปมงคลเหล่านี้เกิดขึ้นมา เพราะอาศัยอำนาจของโลภะนั่นเอง.