พุทธาภิถุติ

พุทธาภิถุติ

(นำ) หันทะ   มะยัง   พุทธาภิถุติง  กะโรมะ  เส.

(รับ) โย  โส  ตะถาคะโต,            พระตถาคตเจ้านั้น  พระองค์ใด;

อะระหัง,                                เป็นผู้ไกลจากกิเลส;

สัมมาสัมพุทโธ,                        เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง;

วิชชาจะระณะสัมปันโน,             เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ;    

สุคะโต,                                  เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี;

โลกะวิทู,                                เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง;

อะนุตตะโร  ปุริสะทัมมะสาระถิ,   เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้ อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า; 

สัตถา  เทวะมะนุสสานัง,            เป็นครูผู้สอน ของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย;

พุทโธ,                                  เป็นผู้รู้  ผู้ตื่น  ผู้เบิกบานด้วยธรรม;

ภะคะวา,                               เป็นผู้มีความจำเริญจำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์;

โย อิมัง โลกัง สะเทวะกัง สะมาระกัง สะพรัหมะกัง, สัสสะมะณะพราหมะณิง ปะชัง  สะเทวะมะนุสสัง  สะยัง  อะภิญญา  สัจฉิกัตวา  ปะเวเทสิ,

       พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใด, ได้ทรงทำความดับทุกข์ให้แจ้งด้วยพระปัญญาอันยิ่งเองแล้ว, ทรงสอนโลกนี้พร้อมทั้งเทวดา, มาร, พรหม, และหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณะพราหมณ์,  พร้อมทั้งเทวดาและมนุษย์ให้รู้ตาม;   

โย  ธัมมัง  เทเสสิ,                   พระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ใด ทรงแสดงธรรมแล้ว;

อาทิกัลยาณัง,                         ไพเราะในเบื้องต้น;

มัชเฌกัลยาณัง,                       ไพเราะในท่ามกลาง;     

ปะริโยสานะกัลยาณัง,                  ไพเราะในที่สุด;

สาตถัง สะพยัญชะนัง เกวะละปะริปุณณัง ปะริสุทธัง พรัหมะจะริยัง ปะกาเสสิ,              

       ทรงประกาศพรหมจรรย์,  คือแบบแห่งการปฏิบัติอันประเสริฐ  บริสุทธิ์   บริบูรณ์สิ้นเชิง,  พร้อมทั้งอรรถะ  พร้อมทั้งพยัญชนะ;     

ตะมะหัง  ภะคะวันตัง  อะภิปูชะยามิ,   

       ข้าพเจ้าบูชาอย่างยิ่ง เฉพาะพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น;

ตะมะหัง  ภะคะวันตัง  สิระสา  นะมามิ,

       ข้าพเจ้านอบน้อมพระผู้มีพระภาคเจ้า  พระองค์นั้น  ด้วยเศียรเกล้า;

(กราบระลึกถึงพระพุทธคุณ)

———————–