รตนัตตยัปปณามคาถา

รตนัตตยัปปณามคาถา

(นำ) หันทะ  มะยัง  ระตะนัตตะยัปปะณามะคาถาโย  เจวะ สังเวคะปะริกิตตะนะปาฐัญจะ  ภะณามะ  เส.

(รับ) พุทโธ  สุสุทโธ  กะรุณามะหัณณะโว,

       พระพุทธเจ้าผู้บริสุทธิ์มีพระกรุณาดุจห้วงมหรรณพ;

โยจจันตะสุทธัพพะระญาณะโลจะโน,

       พระองค์ใดมีตาคือญาณอันประเสริฐหมดจดถึงที่สุด;

โลกัสสะ  ปาปูปะกิเลสะฆาตะโก,        

       เป็นผู้ฆ่าเสียซึ่งบาปและอุปกิเลสของโลก;

วันทามิ  พุทธัง  อะหะมาทะเรนะ  ตัง,

       ข้าพเจ้าไหว้พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น โดยใจเคารพเอื้อเฟื้อ;       

ธัมโม  ปะทีโป  วิยะ  ตัสสะ  สัตถุโน,

       พระธรรมของพระศาสดาสว่างรุ่งเรืองเปรียบดวงประทีป;

โย  มัคคะปากามะตะเภทะภินนะโก,

       จำแนกประเภทคือ  มรรค  ผล  นิพพาน  ส่วนใด;

โลกุตตะโร  โย  จะ  ตะทัตถะทีปะโน,

       ซึ่งเป็นตัวโลกุตตระ  และส่วนใดที่ชี้แนวแห่งโลกุตตระนั้น;

วันทามิ  ธัมมัง  อะหะมาทะเรนะ  ตัง,

       ข้าพเจ้าไหว้พระธรรมนั้น โดยใจเคารพเอื้อเฟื้อ;

สังโฆ  สุเขตตาภะยะติเขตตะสัญญิโต,

       พระสงฆ์เป็นนาบุญอันยิ่งใหญ่กว่านาบุญอันดีทั้งหลาย;

โย  ทิฏฐะสันโต  สุคะตานุโพธะโก,

       เป็นผู้เห็นพระนิพพาน  ตรัสรู้ตามพระสุคต  หมู่ใด;

โลลัปปะหีโน  อะริโย  สุเมธะโส,

       เป็นผู้ละกิเลสเครื่องโลเล  เป็นพระอริยเจ้า  มีปัญญาดี;

วันทามิ  สังฆัง  อะหะมาทะเรนะ  ตัง,

       ข้าพเจ้าไหว้พระสงฆ์หมู่นั้นโดยใจเคารพเอื้อเฟื้อ;

อิจเจวะเมกันตะภิปูชะเนยยะกัง วัตถุตตะยัง วันทะยะตาภิสังขะตัง ปุญญัง มะยา ยัง  มะมะ   สัพพุปัททะวา    มา   โหนตุ  เว   ตัสสะ  ปะภาวะสิทธิยา,  

       บุญใดที่ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่ซึ่งวัตถุสาม, คือพระรัตนตรัยอันควรบูชายิ่งโดยส่วนเดียว,   ได้กระทำแล้วเป็นอย่างยิ่งเช่นนี้นี้,  ขออุปัทวะทั้งหลาย,  จงอย่ามีแก่ข้าพเจ้าเลย,  ด้วยอำนาจความสำเร็จอันเกิดจากบุญนั้น.

———————–