คำบูชาพระรัตนตรัย (ทำวัตรเย็น)

คำบูชาพระรัตนตรัย

(นำ)   โย  โส  ภะคะวา  อะระหัง  สัมมาสัมพุทโธ,

        พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น พระองค์ใด, เป็นพระอรหันต์, ดับเพลิงกิเลส เพลิงทุกข์สิ้นเชิง,  ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง;

ส๎วากขาโต  เยนะ  ภะคะวะตา  ธัมโม,

        พระธรรม เป็นธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ใด, ตรัสไว้ดีแล้ว;

สุปะฎิปันโน  ยัสสะ  ภะคะวะโต  สาวะกะสังโฆ,

        พระสงฆ์สาวก ของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ใด, ปฏิบัติดีแล้ว;

ตัมมะยัง   ภะคะวันตัง  สะธัมมัง  สะสังฆัง, อิเมหิ  สักกาเรหิ  ยะถาระหัง  อาโรปิเตหิ    อะภิปูชะยามะ,

        ข้าพเจ้าทั้งหลาย, ขอบูชาอย่างยิ่งซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น,  พร้อมทั้งพระธรรมและพระสงฆ์, ด้วยเครื่องสักการะทั้งหลายเหล่านี้, อันยกขึ้นตามสมควรแล้วอย่างไร;

สาธุ  โน  ภันเต  ภะคะวา  สุจิระปะรินิพพุโตปิ,

        ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ, พระผู้มีพระภาคเจ้าแม้ปรินิพพานนานแล้ว ทรงสร้างคุณอันสำเร็จประโยชน์ไว้แก่พวกข้าพเจ้าทั้งหลาย;

ปัจฉิมาชะนะตานุกัมปะมานะสา,

        ทรงมีพระหฤทัยอนุเคราะห์แก่พวกข้าพเจ้า, อันเป็นชนรุ่นหลัง;

อิเม  สักกาเร  ทุคคะตะปัณณาการะภูเต  ปะฏิคคัณ๎หาตุ,

        ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าจงรับเครื่องสักการะ, อันเป็นบรรณาการของคนยากทั้งหลายเหล่านี้; 

อัม๎หากัง  ทีฆะรัตตัง  หิตายะ  สุขายะ,

        เพื่อประโยชน์และความสุขแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย, ตลอดกาลนาน เทอญฯ

————————-