สังฆาภิคีติ

สังฆาภิคีติ

(นำ) หันทะ  มะยัง  สังฆาภิคีติง  กะโรมะ  เส.

(รับ)  สัทธัมมะโช  สุปะฏิปัตติคุณาทิยุตโต,

        พระสงฆ์ที่เกิดโดยพระสัทธรรม ประกอบด้วยคุณมีความปฏิบัติดีเป็นต้น;

โยฎฐัพพิโธ  อะริยะปุคคะละสังฆะเสฏโฐ,

          เป็นหมู่แห่งพระอริยบุคคลอันประเสริฐแปดจำพวก;

สีลาทิธัมมะปะวะราสะยะกายะจิตโต,

          มีกายและจิตอันอาศัยธรรมมีศีลเป็นต้น อันบวร;

วันทามะหัง  ตะมะริยานะคะณัง  สุสุทธัง,

          ข้าพเจ้าไหว้หมู่แห่งพระอริยเจ้าเหล่านั้น  อันบริสุทธิ์ด้วยดี;

สังโฆ  โย  สัพพะปาณีนัง  สะระณัง  เขมะมุตตะมัง,

          พระสงฆ์หมู่ใด  เป็นสรณะอันเกษมสูงสุดของสัตว์ทั้งหลาย;

ตะติยานุสสะติฏฐานัง  วันทามิ  ตัง  สิเรนะหัง,

        ข้าพเจ้าไหว้พระสงฆ์หมู่นั้น อันเป็นที่ตั้งแห่งความระลึกองค์ที่สาม ด้วยเศียรเกล้า;

สังฆัสสาหัส๎มิ  ทาโส  (ญ. ทาสี)  วะ  สังโฆ  เม  สามิกิสสะโร,

          ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระสงฆ์  พระสงฆ์เป็นนายมีอิสระเหนือข้าพเจ้า;

สังโฆ  ทุกขัสสะ  ฆาตา  จะ  วิธาตา  จะ  หิตัสสะ  เม,

          พระสงฆ์เป็นเครื่องกำจัดทุกข์และทรงไว้ซึ่งประโยชน์แก่ข้าพเจ้า;

สังฆัสสาหัง  นิยยาเทมิ  สะรีรัญชีวิตัญจิทัง,

          ข้าพเจ้ามอบกายถวายชีวิตนี้ แด่พระสงฆ์;

วันทันโตหัง  (ญ. วันทันตีหัง)  จะริสสามิ  สังฆัสโสปะฏิปันนะตัง,

          ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่จักประพฤติตาม  ซึ่งความปฏิบัติดีของพระสงฆ์;

นัตถิ  เม  สะระณัง  อัญญัง  สังโฆ  เม  สะระณัง  วะรัง,

          สรณะอื่นของข้าพเจ้าไม่มี  พระสงฆ์เป็นสรณะอันประเสริฐของข้าพเจ้า;

เอเตนะ  สัจจะวัชเชนะ  วัฑเฒยยัง  สัตถุ  สาสะเน,

          ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้  ข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระศาสดา;

สังฆัง  เม  วันทะมาเนนะ  (ญ. วันทะมานายะ)  ยัง   ปุญญัง  ปะสุตัง  อิธะ,

          ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่ซึ่งพระสงฆ์  ได้ขวนขวายบุญใด  ในบัดนี้;

สัพเพปิ  อันตะรายา  เม  มาเหสุง  ตัสสะ  เตชะสา,

          อันตรายทั้งปวงอย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า  ด้วยเดชแห่งบุญนั้น;

(กราบหมอบลงว่า)

กาเยนะ  วาจายะ  วะ  เจตะสา  วา,                                                                                       

        ด้วยกายก็ดี  ด้วยวาจาก็ดี  ด้วยใจก็ดี;

สังเฆ  กุกัมมัง  ปะกะตัง  มะยา  ยัง,                                                                                      

        กรรมน่าติเตียนอันใด  ที่ข้าพเจ้ากระทำแล้วในพระสงฆ์;  

สังโฆ  ปะฏิคคัณหะตุ  อัจจะยันตัง,     

        ขอพระสงฆ์จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น;

กาลันตะเร  สังวะริตุง  วะ  สังเฆ,         

        เพื่อการสำรวมระวังในพระสงฆ์ในกาลต่อไป.

————————-